เธอคนนั้น

ความทรงจำถึงเธอคนนั้น

เมื่อเวลาผ่านไปคนเราจะค่อยๆลืมเรื่องของเมื่อวาน อีกทั้งอารมณ์จะค่อยๆเปลี่ยนความทรงจำของผมเกี่ยวกับเธอ ผมไม่อยากให้ความทรงจำของผมที่มีกับเธอเปลียนไปเหลือแต่ความโกรธ ความเกลียด และอื่นๆที่ผมไม่เคยคิดกับเธอ

หนังสือหน้าแรก

เธอคนนั้นคือผู้หญิงที่ผมชอบและผมพยายามจีบเธอ ผมเริ่มชอบเธอเมื่อไหร่ผมก็จำวันเวลาที่แน่นอนไม่ได้ แต่ผมจำได้ว่าผมชอบเขาในหลายๆอย่าง ผมปฏิเสธไม่ได้ว่าผมชอบเธอที่หน้าตา แต่ก็มีหลายๆสิ่งที่ผมชอบเกี่ยวกับเธอ ผมชอบรอยยิ้มของเธอ ความสามารถที่เก่งกาจ การที่เป็นคนที่ Perfect ไปหมดซะทุกอย่าง ผมได้มีโอกาสคุยกับเธอจริงๆจังเพราะๆนึกถึงเรื่องที่เธอเคยปรึกษาเกี่ยวกับการทำเว็บให้บริษัทว่าต้องทำอะไรบ้างซึ่งมันก่อนที่ผมจะชอบเธอ หลังจากนั้นผมก็พยายามคุยกับเธอมาตลอด สำหรับผมคนที่ทั้งโลกมีแต่หน้าจอกับตัวอักษรวิธีการแสดงความใส่ใจและสม่ำเสมอคือการทักทาย พูดคุย สำหรับผมผมคุยกับเธอทุกวัน แต่สำหรับเธอจะเห็นว่ามันเป็นการคุยรึเปล่าผมก็ไม่รู้ ผมได้รู้เรื่องเกี่ยวกับเธอมากมาย ได้เห็นหลายมุมที่น่ารักของเธอ ความเป็นผู้หญิง ความใฝ่ฝันของผู้หญิงคนหนึ่ง บางเรื่องผมก็ทึ่งกับเธอนะ เธอมีวิธีมองโลก วิธีการใช้ชีวิตที่แตกต่างจากผมหลายอย่าง ผมได้พูดคุยรับฟังหลายเรื่องเกี่ยวกับเธอ แต่ผมความจำไม่ดีไม่รู้เพราะการโหมงานหนักหรือตามอายุที่เพิ่มขึ้น ผมเลยเริ่มจดเรื่องเกียวกับเธอ วันเกิด ของที่ชอบ สิ่งที่เธออยากทำ หลายๆเรื่องที่เกี่ยวกับเธอ ทุกครั้งที่ผมจดผมคิดว่าผมคิดว่าวันนี้ผมรู้เกี่ยวกับเธอมากขึน ผมชอบนิยามว่าผู้หญิงเหมือนหนังสือเล่มหนึ่ง เราต้องอ่านมันแบบข้ามไม่ได้ เพราะเราไม่รู้ว่าส่วนที่สนุกที่สุดของเรื่องมันอยู่ตรงไหน บางทีตอนจบอาจจะไม่สนุกไม่เท่ากับตอนกลางเรื่องก็ได้

ความสัมพันธ์แบบไหน

สำหรับผมสถานะที่ผมทำกับเธอคือการจีบ แต่ผมไม่รู้ว่าเธอจะรู้ไหมว่ามันคือการจีบ สำหรับผมผมคิดว่าไม่มีไอบ้าคนไหนทักผู้หญิงไปทุกวันถามว่ากินข้าวรึยัง ทำงานเหนื่อยไหม ถึงบ้านยัง ฝนตกไหม และต่างๆนาๆ หลายครั้งที่ผมคิดว่าเธอมีใจ การตอบสนอง การพูดคุย เหมือนให้ความสำคัญกับผม ทุกครั้งที่ผมคุยกับเธอ ผมมีความสุขมาก มากเสียจนที่ผมไม่อยากจะเสียมันไป แต่ก็มีบางครั้งที่เขาเล่าเรื่องใครอีกคนให้ผมฟัง ผมอิจฉาใครคนนั้นนะ อิจฉาที่ผู้หญิงที่ดีขนาดนี้ชอบเขาคนนั้น หลายครั้งผมตั้งคำถามว่า การที่เขาเล่าเรื่องแบบนี้ให้ผมฟังมันแปลว่าอะไร สถานะของผมคืออะไร เพื่อน คนคุยแก้เหงา ที่ปรึกษา ตัวสำรอง ตัวเลือก

ความสุขของคนโง่ๆ

การได้คุยกับเธอเริ่มกลายเป็นความสุขของผู้ชายที่ไม่มีอะไรนอกจากงาน ทุกเช้า เที่ยง เลิกงาน ผู้ชายบ้าๆคนนึงจะต้องเปิด Facebook เพื่อทักไปหาผู้หญิงคนนึง ถามเเกี่ยวกับชีวิตประจำวัน เล่าเรื่องบางเรื่องให้ฟัง ผมทำอย่างนี้จนมันติดเป็นนิสัย กระวนกระวายเมื่อเธอหายไปนานไม่ตอบ ไปๆมาๆความสุขของเรามันกลายเป็นผูกอยู่กับเธอไปซะแล้ว ทั้งๆที่รู้ว่าสุขที่เนื่องด้วยผู้อื่นมันเป็นสุขที่ไม่ยั่งยืน ไม่คงทน แต่ผมก็ยังจะพุ่งไปหามัน

ของฝาก

มีครั้งหนึ่งเธอไปต่างประเทศ เธอถามผมว่าจะฝากซื้ออะไรไหม ตอนนั้นผมดีใจมาก ตอนนั้นก็ไม่รู้เหมือนกันจะฝากอะไร เลยคิดหาอะไรที่ฝากง่ายๆไม่ต้องใช้ความพยายาามมาก ไม่หนักเพราะเธอต้องเดินทางเลยฝากซือกาชาปองสัตว์ป่าคางยื่นกับเธอ ตอนที่เธอไปเที่ยวช่วงนั้นผมได้คุยกับเธอเยอะมาก ผมก็ดีใจนะ เธอเล่าให้ฟังว่าไปเที่ยวที่ไหนบ้าง เป็นยังไง ชอบไหม เธอส่งรูปหลายๆรูปให้ผมดู มันเป็นสถานที่ที่ผมคิดว่าชั่วชีวิตผมคงไม่ได้ไปเนื่องจากการเดินทางกับวิถีชีวิตของผมมันเข้ากันไม่ได้ ผมได้แต่ดูรูปพร้อมจินตนาการว่ามันสวยแค่ไหน มันสนุกแบบไหน ตามที่เธออธิบาย

ดูหนัง

วันหนึ่งผมคุยกับเธอ เธอได้เล่าเรื่องเก่าๆของเธอให้ฟังมากมาย ผมคุยกับเธอนานมากจนเธอบอกว่าอยากดูหนังเรื่องเขาวงกตแต่เธอกลัวเลยหาคนจิกแขนซึ่งผมเข้าใจว่าเธอคงพูดติดตลก ตอนนั้นผมรวบรวมความกล้าทั้งหมดที่ผมมี ขอไปดูหนังกับเธอ ซึ่งเธอก็ตอบตกลง วันนั้นผมดีใจมาก การที่จะได้ดูหนังร่วมกับเธอ เธอคนที่ผมชอบ เมื่อวันนั้นมาถึงผมไปดูหนังกับเธอ ได้พูดคุยกับเธอตัวเป็นๆ ได้เห็นท่าทาง ความน่ารักของเธอ สำหรับผมหนังเรื่องนั้นมันไร้สาระมาก แต่เธอที่นั่งข้างผมต่างหากที่น่าสนใจ การยิ้ม ท่าทาง และอื่นๆมันน่าสนใจกว่า ดูหนังจบผมเดินไปกับเธอส่งเธอขึ้นรถ จริงๆผมมีของที่จะให้เธอ แต่ด้วยอะไรบางอย่างทำให้ผมไม่ได้ให้ของนั้นกับเธอ วันนั้นผมกลับบ้านด้วยการนั่งรถประจำทางเที่ยวสุดท้าย มันเป็นวันแห่งความสุข วันที่ผมคิดว่าผมควรจะบอกเธอได้แล้วว่าผมชอบเธอ

ฝันพังทลาย

หลังจากวันนั้นอยู่ดีๆเธอก็ไม่คุยกับผม ทุกอย่างมันเปลี่ยนไป ผมรู้สึกได้แต่ผมก็ยังเข้าข้างตัวเอง คิดว่าเธอคงงานยุ่ง เธอคงไม่ว่าง จนถึงวันหนึ่งผมกะไปหาเธอเพื่อจะเอาของไปให้ เธอตอบกลับสั้นๆว่า “ไม่ว่างอ่ะ” จากนั้นผมไม่สามารถติดต่อเธอได้ ไม่ว่าจะช่องทางไหน ตอนผมงง เศร้า ไม่รู้จะทำอะไร ผมไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น ผมทำอะไรผิด ผมทำอะไรให้เธอพอใจ เธอคาดหวังอะไรจากตัวผมเหรอ ผมพยายามติดต่อหาเธอทุกช่องทาง แต่มันก็เท่านั้น ทุกช่องทางถูกปิดตาย ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนเราอยู่คนละโลกโดยสมบูรณ์แบบ วันนั้นผมนอนไม่หลับ ผมไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไร ผมไม่รู้จะรับมือกับความรู้สึกนี้ยังไง แต่ก็ต้องขอบคุณเพื่อนผมคนนึง เพื่อนผมได้อธิบายเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ให้ผมฟังบอกให้ผมลองคิดว่าผมผิดอะไรรึเปล่า ผมพยายามคิดแต่ผมก็หามันไม่เจอ จริงๆที่ผมไม่สบายใจอยู่ไม่ได้ ร้องไห้ เพราะผมไม่เข้าใจว่าผมทำอะไรผิด ผมทำอะไรให้เธอทำกับผมได้ขนาดนี้ ทำเหมือนคนที่เกลียดกัน ผมแค่ไม่อยากทำให้เธอเสียใจ แต่เมื่อผมหามันไม่เจอ ผมก็เข้าใจว่าเธอคงไม่ไดเสียใจหรอก เธอคงเลือกสิ่งที่เธอคิดว่าดีที่สุดแล้ว นั่นคือการที่ไม่มีผมในชีวิตเธอ ซึ่งถ้ามันคือความสุขของเธอผมว่าามันก็ดีแล้ว ผมเข้าใจดีคงไม่มีใครอยากคุยหรือใกล้ชิดกับตัวประหลาดหรอก

รักมากก็เกลียดมาก

หลังจากวันที่ผมทำใจได้ ผมเริ่มโกรธเธอขึ้นมา โกรธขึ้นเรื่อยๆ คงเป็นเพราะเรื่องอารมณ์ความไม่พอใจ คงเป็นเพราะตัวผมในตอนนั้นตายไปแล้วเหลือแต่ผู้ชายห่วยๆคนเก่า ผมไม่รู้ว่าต่อจากนี้ถ้าได้เจอกันอีกมันจะเกิดอะไรขึ้น เราจะคุยกันได้อีกไหม เราจะต้องหลบกันไม่อยากเจอกันรึเปล่า ผมกลัวกลัวว่าผมจะลืมว่าเธอคือผู้หญิงที่เคยชอบมากแล้วจำได้แค่ว่าเธอคือผู้หญิงที่ชั่วร้าย ผู้หญิงทีทำร้ายหัวใจผม

ถ้าเธอได้อ่าน

เราก็ไม่รู้นะว่าเราทำอะไรให้เธอโกรธหรือเสียใจขนาดนั้น แต่เธอไม่ต้องเสียใจกับเราหรอก เราเข้าใจคนเราต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเอง เราหวังว่าถ้าเราได้เจอกันอีกครั้งหน้า หวังว่าเราคงคุยกันได้เหมือนเก่า เหมือนตอนก่อนที่เราจะเป็นแบบนั้น ขอบคุณที่ทำให้เรามีความสุขในช่วงเวลาที่เราได้คุยกับเธอนะ หวังว่าตอนที่เธออ่านเธอคงมีความสุขดี เธอทำตามฝันที่เธอหวังไว้ได้ จริงๆเรามีของที่จะให้เธอมันไม่ได้มีค่าอะไรมากแต่เราว่าเธอคงจะได้ใช้มันถ้าเธออยากได้ เธอบอกเราได้นะเรายังเก็บมันไว้ หนังสือระบายสีที่เราให้เธอไม่รู้ว่ามันจะยังอยู่ไหม หรือเธอบริจาคให้คนอื่นไปแล้ว ถ้ายังอยู่ระบายมันด้วยนะเธอจะได้หายเครียด ส่วนกาชาปองสัตว์คางยื่นเราคงไม่มีโอกาสได้จากเธอแล้ว ขอบคุณนะที่เธอเคยนึกถึงเรา เราจะจำเธอไว้ในรูปแบบที่เธอทำให้เรามีความสุข เราหวังว่าเราจะทำได้